Βιβεκανάντα

(1863 – 1902).Ινδός μυστικιστής και διανοητής, του οποίου το αληθινό όνομα ήταν Ναρέντρα Ναθ Ντάτα. Διαπαιδαγωγημένος με την ινδική και ευρωπαϊκή σκέψη, o Β. προσχώρησε, όχι χωρίς δυσκολίες και αντιρρήσεις, στη μυστικιστική αντίληψη του Ραμακρίσνα και έγινε ο κυριότερος και πιο πιστός οπαδός του, προβάλλοντας το δόγμα του δασκάλου με τα ταξίδια του στην Αμερική (Κοινοβούλιο των Θρησκειών, 1893) και στην Ευρώπη και με την οργάνωση της Αποστολής Ραμακρίσνα. Πιστεύοντας βαθιά στην ανάγκη μιας παγκόσμιας και ορθολογικής θρησκείας, όπως αντιπροσωπεύεται από την ύψιστη εμπειρία του ινδουισμού, ο Β. θεωρούσε σκοπό των ανθρώπων τη συνείδηση της απανταχού θεϊκής παρουσίας. Οποιοδήποτε μέσο διδασκαλίας (η υπεροχή του γιόγκα δεν αποκλείει την εγκυρότητα των άλλων μεθόδων) είναι ένα εξαιρετικό μέσο για την επίτευξη μιας καθολικής συνείδησης, στην οποία συμβάλλουν η εργασία και η δράση, θεωρούμενες ως εκδηλώσεις αγάπης (κάρμα γιόγκα). Ακολουθώντας τις θεμελιώδεις αρχές της βεδάντα, τόνισε ιδιαίτερα τη σημασία της ηθικής, αξιώνοντας την εξομοίωση όλων των ανθρώπων σε μια νέα σύνθεση με την παραδοσιακή σκέψη.